موضوع :

تحقيق آماده درس تفسير موضوعي قرآن کريم
وحى در لغت و قرآن
فايل word قابل ويرايش

چکیده: اين نوشتار در پى شناساندن مفهوم و مؤلفه معنائى واژه وحى در فرهنگ ها و كاربردهاى قرآنى آن است. نويسنده نخست به بررسى مفهوم لغوى واژه پرداخته است سپس تركيب هاى قرآنى آن را بررسى كرده آنگاه به موارد كاربرد واژه وحى و معانى كاربردى آن اشاره نموده و از پنج معنا ياد كرده است.

كليد واژه‏ها: وحى، تشريعى، تسديدى، غريزه، الهام.
خليل بن احمد فراهيدى در «كتاب العين» (م: ۱۷۵ ه.ق) وحىِ مصدرى را به نوشتن معنا كرده است: «يقالُ: وَحَى يَحِى وَحْياً، أَى: كَتَبَ يَكتُبُ وَ كَتْباً». و «أَوْحى اليه» به معناى «وى را برانگيخت و در دلش افكند و بدو اشاره كرد»، آورده است.۱
خليل بر آن است كه چون اين فعل با «لام» متعدّى شود، «فرمان دادن» معنا مى‏دهد. و در اين باره آيه پنجم از سوره زلزال را شاهد گرفته است: «بِأَنَّ رَبَّكَ أَوْحَى لَهَا» (زلزال /۵) «زيرا پروردگارت به آن، وحى كرده است».
احمد بن فارس قزوينى (م ۳۹۵ ه . ق) از علماى لغت‏دان سالهاى پايانى سده چهارم هجرى همه آنچه درباره واژه وحى گفته‏اند و آورده‏اند را به يك اصل باز گردانده است كه عبارت است از: هر چه به سوى كسى و به هر گونه‏اى القا شود تا وى بدانَد:
«أَصل يدلُّ على القاء علم فى إِخفاء أَو غيره إِلى غيرك… و كُلُّ ما أَلقيته إِلى غيرك حتّى علمه فهو وحىٌ كيف كان… و كُلُّ ما فى باب الوحى فراجعٌ إِلى هذا الَّذى ذكرناه».۲
«اصل واژه وحى بر القاء پنهانى يا علم به غير دلالت مى‏كند… و هر آنچه كه تو به سوى جز خود بيافكنى تا وى آن را بداند، وحى ناميده مى‏شود، به هر صورت كه باشد. و هر معنى كه درباره وحى گفته شود به اين اصل كه گفته‏ايم، بر مى‏گردد.»
اسماعيل بن حمّاد نيشابورى (م حدود ۴۰۰ ه.ق) كه به جوهرى شهرت دارد، در «تاج اللُّغة و صحاحُ العربية» آن گاه كه از وحى گفتارى ياد مى‏كند، پنهانى بودن و آهستگى را از ويژگى‏هاى آن قلمداد كرده است: «يقالُ: وحيتُ اليه الكلامَ و أَوحيتُ، و هو أَنُ تكلّمه بكلام تخفيه… و وحيتُ اليه بخبرٍ كذا، أَى: … موّتُ، رويداً»۳
«گفته مى‏شد: وحيت اليه الكلامَ و اوحيتُ، يعنى: با او سخن پوشيده گفتم… و وحيتُ اليه بخبر كذا، يعنى: آهسته صدايش كردم.»
محمود بن عمر زمخشرى خوارزمى (م ۵۳۱ ه.ق) نيز در «أَساس البلاغه» از پوشيدگىِ وحى كلامى سخن گفته است: «و وحيتُ إِليه و أَوحيتُ اذا كلَّمَتَهَ بما تخفيه عن غيره»۴ «وحيتُ اليه و أَوحيتُ، يعنى: با او سخن گفتم به صورتى كه از جز او سخن پوشيده داشتم».

تعداد صفحات : ۷ صفحه

نوع فايل : word (قابل ويرايش )

کلمات کليدي : تحقيق درس تفسير موضوعي قرآن کريم,تحقيق آماده درس تفسير موضوعي قرآن کريم,تحقيق براي درس تفسير موضوعي قرآن کريم,دانلود تحقيق درس تفسير موضوعي قرآن کريم,دانلود تحقيق درس تفسير موضوعي قرآن کريم بصورت word,دانلود تحقيق درس تفسير موضوعي قرآن کريم بصورت ورد,دانلود تحقيق تفسير قرآن کريم,تحقيق آماده درس تفسير قرآن کريم,دانلود تحقيق آماده درس تفسير قرآن کريم,تحقيق آماده درس تفسير موضوعي قرآن کريم – وحى در لغت و قرآن